Η πόλη των "εφτά λόφων"... H Λισαβόνα, αγαπημένος τουριστικός προορισμός για τους επισκέπτες της Πορτογαλίας, διακρύνεται για τα διαφορετικά πρόσωπα που γνωρίζει κανείς διασχίζοντας την. Συνδυάζει την παράδοση και την ιστορία με την κοσμοπολίτικη ζωή ενός Ευρωπαϊκού κράτους.
Περπατάς στην Baixa, την καρδιά του ιστορικού κέντρου που δημιουργήθηκε μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1755, και νομίζεις ότι η ανάπτυξη της πόλης έχει σταματήσει πενήντα χρόνια πριν.Τα ιστορικά κτίρια και τα μικρά μαγαζάκια δίνουν μια γλυκιά και γοητευτική αίσθηση μελαγχολίας.
Στην παλιά αραβική συνοικία Αλφάμα το χρώμα, οι μυρωδιές και η παράδοση είναι παρόν. Η Αλφάμα θεωρείται η γειτονιά όπου γεννήθηκαν τα fados, τα λαϊκά τραγούδια που ξετυλίγουν όλη τη μελαγχολία της πορτογαλέζικης ψυχής.
Παίρνοντας το παραδοσιαλό κίτρινο τραμ φτάνει κανείς στο Belem, τη γειτονιά των "θαλασσοπόρων", το λιμάνι, όπου τα μεγαλειώδη μνημεία και τα τουριστικά αξιοθέατα αφθονούν. Άλλωστε, λέγεται πως το όνομα της Λισαβόνας προέρχεται από τη φοινικική λέξη «Olissipo» και σημαίνει «σαγηνευτικό λιμάνι».
Γενικά
Το ιστορικό κέντρο της Λισαβόνας βρίσκεται κτισμένο επάνω σε επτά λόφους και των μεταξύ αυτών κοιλάδων κατα μήκος της βόρειας όχθης του ποταμού Τάγου και 17 χλμ. προ των εκβολών του στον Ατλαντικό, πράγμα που την καθιστά μεγαλοπρεπή από τη θάλασσα.
Το εμπορικό τμήμα της πόλης (Σιντάντε Μπάισα) βρίσκεται μεταξύ της παλαιάς πόλης Αλφάμα, ανατολικά, και της Μπάιρο Άλτο βορειοδυτικά. Στη δυτική πλευρά και προς τη θάλασσα εκτείνεται ο εμπορικός λιμένας και τα προάστεια Αλκάνταρα και Μπελέν.
Η εξυπηρέτηση κατοίκων και επισκεπτών στην παλαιά πόλη γίνεται από τρία τελεφερίκ και έναν ανελκυστήρα, καθώς οι δρόμοι, διατηρόντας την γραφικότητά τους, δεν είναι πλήρως εξυπηρετικοί για τους οδηγούς.
Η καρδιά της πόλης είναι το κέντρο Baixa, αυτή η περιοχή της πόλης εξετάζεται για να της δοθεί μια θέση στην παγκόσμια κληρονομιά της ΟΥΝΕΣΚΟ. Το Baixa οργανώνεται σε ένα σύστημα πλέγματος και ένα δίκτυο τετραγώνων που χτίστηκε μετά από τον μεγάλο σεισμό του 1755, ο οποίος ισοπέδωσε ένα μεγάλο μέρος της μεσαιωνικής πόλης.
Η δυτική πλευρά της πόλης καταλαμβάνεται κυρίως από το δασικό πάρκο Monsanto, ένα από τα μεγαλύτερα αστικά πάρκα στην Ευρώπη με έκταση κοντά στα 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα με πολλές πλούσιες επαύλεις.
Τι μπορείτε να κάνετε:
Θα ξεκινήσετε τη γνωριμία σας με την πορτογαλική πρωτεύουσα με μια βόλτα στο Bairro Alto, γνωστό κι ως Άνω Πόλη. Περίπατος στα γραφικά σοκάκια, γεύμα σε παραδοσιακά εστιατόρια κι ένα check στα night spots της περιοχής, καθώς, όπως καταλάβατε, εδώ θα επιστρέψετε και το βράδυ για ποτό. Και πού ξέρετε; Μπορεί να έρθετε face to face με κάποιον φημισμένο καλλιτέχνη της πόλης, αφού η περιοχή αποτελεί στέκι τους.
Σίγουρα θα περάσετε από κάποιο fados της Λισαβόνας. Πρόκειται για μαγαζιά με μουσική fado, σήμα κατατεθέν της πορτογαλικής μουσικής. Η γέννησή τους τοποθετείται στα τέλη του 18ου αι. στη συνοικία της Αλφάμα, ενώ η φήμη τους εκτοξεύτηκε τον 20ό αι. με την τραγουδίστρια Amalia Rodrigues.
Θα περιηγηθείτε στους δρόμους του Chiado, «γείτονα» του Bairro Alto. Επίσης γραφική περιοχή, με κύριο γνώρισμα τις πολυτελείς boutiques διάσημων Οίκων που «κατακλύζουν» τις κεντρικές Rua Garrett και Rua do Carmo.
Θα βολτάρετε στην Baixa, το σύγχρονο εμπορικό και επιχειρηματικό κέντρο της Λισαβόνας. Εκτείνεται από τις όχθες του ποταμού Τάγου μέχρι και τη Λεωφ. Avenida da Liberdade. Ομοιόμορφα νεοκλασικά κτήρια, πεζοδρομημένοι δρόμοι, elegant πλατείες, street performers, πλανόδιοι πωλητές, που εμπορεύονται από λουλούδια μέχρι αναμνηστικά σουβενίρ, και κουκλίστικα ζαχαροπλαστεία δίνουν ιδιαίτερη γοητεία στην περιοχή.
Αξιοθέατα
-Τόρε ντε Μπελέμ (torre de belem)
O Πύργος αυτός χτίστηκε κατά το 1520, την εποχή των ανακαλύψεων για να προφυλάσσει την όχθη του ποταμού Τάγου. Στην αρχή υπήρξε σύμβολο της κυριαρχίας του βασιλιά Joao II, αργότερα τελωνείο, φάρος, σταθμός για τηλεγραφήματα, αλλά και πολιτική φυλακή.
Το 1983 η Unesco το χαρακτήρισε σαν μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Ο πύργος ακολουθεί το ρυθμό του Μανουελίνο που πήρε το όνομά του από τον Ντομ Μανουέλ Α’ (γνωστός και ως το Τυχερός) που κυβερνούσε την Πορτογαλία κατά την εποχή των μεγάλων ανακαλύψεων.
Το Μπελέμ είναι αυτό που λέμε σήμα κατατεθέν της Λισαβόνας και έχει ένα χαρακτηριστικό και διεθνώς γνωστό σχήμα μιας μπότας. Αν και οχυρωματικό έργο πάνω του μπορείτε να δείτε υπέροχα έργα και σημεία όπως το γλυπτό της Παρθένου με το Βρέφος (ένας ύμνος στο ναυτικό και εξερευνητικό παρελθόν της Πορτογαλίας) και την Αναγεννησιακή Στοά που δίνει ένα ρομαντικό τόνο στον πύργο.
(είσοδος: €4, καθημερινά, εκτός Δευτ., 10:00-18:30)
Σε πιο απλά ελληνικά πρόκειται για το πασίγνωστο Μοναστήρι του Αγίου Ιερώνυμου ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα ολόκληρης της Πορτογαλίας. Αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα της αρχιτεκτονικής άποψης του Μανουελίνο.
Είναι ένα απλό, απέριττο αλλά και εντυπωσιακό μοναστήρι που ξεκίνησε να χτίζεται τον 16ο αιώνα από τον Ντιόγκου Μποτάκ και συνεχίστηκε από τον Ζοάου Ντε Καστίγιου.
Στους χώρους του μοναστηριού αξίζει να δείτε το τέμπλο του 1572, την επιβλητική νότια πύλη με τη μορφή και του Ερρίκου του Θαλασσοπόρου, το εντυπωσιακό κεντρικό κλίτος του ναού με τις περίεργες και αξιοπρόσεχτες σκαλισμένες μορφές στην πέτρα, το μακρόστενο Αριστήριο με τη βιβλική απεικόνιση της Σίτισης των 5.000, το μνημείο Βάσκο ντα Γκάμα και Λουίς ντε Καμόες και το μνημείο του Ερρίκου του Θαλασσοπόρου και του Ντομ Σεμπαστάου.
(είσοδος: €7, καθημερινά, εκτός Δευτ., 10:00-18:00, www.mosteirojeronimos.pt)
Είναι ένα τεράστιο πάρκο εκατέρωθεν της γέφυρας Βάσκο ντα Γκάμα στο οποίο διοργανώθηκε με επιτυχία η διεθνής εμπορική έκθεση Expo 98. Σήμερα είναι μια δυναμική περιοχή ψυχαγωγίας, επιχειρήσεων και κατοικιών αν και σε αρκετές περιπτώσεις οι Πορτογάλοι δεν έχουν αξιοποιήσει απόλυτα τις υποδομές που είχαν κατασκευάσει πριν 15 χρόνια (κάτι από Ολυμπιακούς 2004 μου θυμίζει αυτό). Η όλη περιοχή είναι ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα σύγχρονης αρχιτεκτονικής της πορτογαλική πρωτεύουσα. Τη μέρα στο πάρκο αυτό η ψυχαγωγία και το εμπόριο έχουν την τιμητική τους. Το βράδυ τη σκυτάλη παίρνουν οι εκδηλώσεις, τα κονσέρτα, οι συναυλίες και άλλες δραστηριότητες. Στην περιοχή θα βρείτε το τελεφερικ με την απίστευτη θέα προς την πόλη, το Ναυτικό Κέντρο (όπου ενοικιάζεται σχετικός εξοπλοσμός), το Πορτουγκάλ Παβίλιον (το εντυπωσιακό περίπτερο που προορίζονταν για υπουργικό συμβούλιο), τη Σιέζα Βίβα (παιδικό μουσείο Επιστημών), το Καζίνο (τελευταία προσθήκη). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το ενυδρείο που βρίσκεται μέσα στο πάρκο. Είναι το 2ο μεγαλύτερο ενυδρείο του κόσμου και το 1ο στην Ευρώπη. Παρουσιάζει ζωντανούς οργανισμούς του ωκεανού, βιντεοπροβολές και άλλα μέσα προκειμένου να ανακαλύψουν οι επισκέπτες τη ζωή μέσα στη θάλασσα του ωκεανού.
Πρόκειται για ένα μεσαιωνικό κάστρο που στέκεται αγέρωχο πάνω σε έναν λόφο της πορτογαλικής πρωτεύουσας.Στο λόφο αυτό έχουν βρεθεί αρχαιολογικά ευρήματα από τον 6ο κι όλας π.Χ αιώνα και γενικά η περιοχή έχει ιδιαίτερο αρχαιολογικό και ιστορικό χαρακτήρα.
Υπήρξε η ακρόπολη των Μαυριτανών την οποία και άλωσε ο πρώτος βασιλιάς των Πορτογάλων Αλφόνσος Ερρίκος το 1141 μ.Χ. Το κάστρο έχει δεχθεί σημαντικές παρεμβάσεις αναστύλωσης.
Πριν την αναπαλαίωσή του ήταν ένα συνονθύλευμα στρατιωτικών και κρατικών κτιρίων και υπηρεσιών.
Από το κάστρο αξίζει να θαυμάσετε τη θέα προς το ποτάμι, από την Σπιανάδα με το άγαλμα του πρώτου βασιλιά των Πορτογάλων να στέκει εκεί από το 1947, την Ολισιπούνια ένα κτίριο που παρουσιάζει μια υπέροχη συλλογή με θέμα τη συνοπτική παρουσίαση της ιστορίας της πόλης, τις εσωτερικές επάλξεις που αναστυλώθηκαν το 1938 και τη συνοικία Σάντα Κρουζ που θυμίζει κάτι από τη δική μας Πλάκα με πορτογαλικές ασφαλώς αντιστοιχίες.
-Το Παλάσιο ντε Κελούζ (palacio de queluz)
Πρόκειται για μια μικρογραφία των Βερσαλλιών, ένα θερινό ανάκτορο σε ρυθμό ροκοκό που για λίγο υπήρξε ακόμη και η μόνιμη κατοικία της βασιλικής οικογένειας της Πορτογαλίας (μέχρι το 1807 όταν και η βασιλική οικογένεια αναχώρησε για τη Βραζιλία μετά την εισβολή του Ναπολέοντα στη χώρα).
Βρίσκεται 15 μακριά από το κέντρο της Λισαβόνας. Το παλάτι αυτό είναι ακόμη στοιχειωμένο μιας και συχνά ακούγονται τα ουρλιαχτά της βασίλισσας Δόνια Μαρίας της Α’ για το χαμό του γιού της.
Στο παλάτι μην αμελήσετε να επισκεφτείτε και να θαυμάσετε το Περίπτερο Ρουμπιγιόν, την αίθουσα του Δον Κιχώτη (λόγω των ζωγραφιών του ήρωα του Θερβάντεθ), τη σκάλα των λεόντων, τον κήπο της Μάλτας, την αίθουσα του θρόνου που συναγωνίζεται σε κομψότητα την αίθουσα των πρεσβευτών, το δωμάτιο μουσικής και το διάδρομο των κυλίνδρων.
-Τον Καθεδρικό ναό Σε Κατέντραλ (Se Cathedral)
Ο Καθεδρικός ναός της Λισαβόνας που χτίστηκε τον 12ο αιώνα είναι μια θεόρατη πέτρινη κατασκευή που μοιάζει περισσότερο με φρούριο παρά με ναό.Χτίστηκε μετά την κατάκτηση της πόλης από τον Αλφόνσο Ερρίκο το 1147 από τους Μαυριτανούς.
Ο Καθεδρικός Ναός έχει κατά καιρούς υποστεί σημαντικές ζημιές έως και ολοκληρωτική καταστροφή και έχει αναστυλωθεί σε διάφορες φάσεις. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να εμπεριέχει πολλές αρχιτεκτονικές τάσεις σήμερα.
Στον εντυπωσιακό αυτό ναό μπορείτε να δείτε το πανέμορφο χρωματιστό ρόδακα της πρόσοψης που αφήνει φως να μπει στον σχετικά σκοτεινό ναό, το Ρομανικό κλίτος, το διάδρομο με τα γοτθικά παρεκκλήσια, το θησαυροφυλάκιο που κάποτε περιείχε το λείψανο του Αγίου Βικεντίου που χάθηκε μετά το σεισμό το 1755, τη κολυμπήθρα του Αγίου Αντωνίου και το μοναστήρι, γοτθικού ρυθμού που προστέθηκε αργότερα στον καθεδρικό.
Το αξιοπρόσεχτο είναι ότι στην περιοχή ακόμη αποκαλύπτονται σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα.
-Το μοναστήρι των Ιερωνυμιτών
Το Μοναστήρι των Ιερωνυμιτών δεσπόζει πάνω από τη Λισαβώνα, σ' ένα λόφο στις όχθες του ποταμού Τάγου. Αποτελεί το σύμβολο της δύναμης και της ευμάρειας της Πορτογαλίας κατά την περίοδο των Ανακαλύψεων.Κτίστηκε στην είσοδο της Λισαβώνας ύστερα από εντολή του Βασιλιά Μανουήλ Α΄ και είναι αφιερωμένο στην Παρθένο της Μπελέμ. Σύμφωνα με το μύθο, στη θέση αυτή βρίσκονταν ένα βασιλικό ερημητήριο όπου ο Βάσκο Ντα Γκάμα και το πλήρωμά του πέρασαν προσευχόμενοι την τελευταία τους νύχτα πριν από το ταξίδι τους για την Ινδία. Το Μοναστήρι των Ιερωνυμιτών κτίστηκε για να ευχαριστήσουν την Παναγία για την επιτυχία αυτού του ταξιδιού.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους ιστορικούς, το μοναστήρι κτίστηκε ύστερα από επιθυμία του Μανουήλ να επανανώσει τη δυναστεία Αβίς - Μπέγια. Ο βασιλιάς και οι διάδοχοί του κηδεύτηκαν στο μοναστήρι και οι μαρμάρινοι τάφοι τους βρίσκονται μέσα στο ναό.Από την αρχή της κατασκευής του το Μοναστήρι των Ιερωνυμιτών αποτέλεσε σύμβολο του πορτογαλικού έθνους, για τους εξής λόγους: 1) συνδέθηκε άμεσα με τη βασιλική δυναστεία, 2) εξελίχθηκε σε πνευματικό κέντρο της Λισαβώνας, 3) για το φιλανθρωπικό έργο των μοναχών του, 4) για τη στρατηγική του θέση στην είσοδο του Λιμανιού της Λισαβώνας και 5) για την άμεση σχέση του με την επική Περίοδο των Ανακαλύψεων.
Το μοναστήρι ξεχωρίζει και για ακόμη έναν σημαντικό λόγο: εκεί βρίσκονται οι τάφοι των σημαντικότερων προσωπικοτήτων στην ιστορία της Πορτογαλίας. Εκτός από τους τάφους της βασιλικής δυναστείας, βρίσκονται θαμμένοι οι θαλασσοπόροι Βάσκο Ντα Γκάμα και Λουίς ντε Καμόες, ο λογοτέχνης Αλεξάντρε Χερκουλάνο και ο ποιητής Φερνάντο Πεσσόα.
Το Μοναστήρι των Ιερωνυμιτών αναφέρεται γενικά ως το «κόσμημα» της αρχιτεκτονικής της περιόδου του Μανουήλ, με αρχιτεκτονικά στοιχεία της τελευταίας Γοτθικής περιόδου και της Αναγέννησης. Το 1907 ανακηρύχθηκε σε Εθνικό Μνημείο της χώρας και το 1984 συμπεριελήφθη στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της OYNESCO.
-Το Παλάσιο ντε Μάφρα
-Το Παλάσιο ντα Πένα
-Το Καστέλου ντος Μόουρους
-Το Μνημείο των Ανακαλύψεων
Χτίστηκε στην όχθη του Τάγου το 1960, για τα 500 χρόνια από το θάνατο του πρίγκιπα Ερρίκου του Θαλασσοπόρου. Έχει το σχήμα καραβέλας και επιβάτες όλους τους μεγάλους ήρωες και θαλασσοπόρους της χώρας να ατενίζουν τη θάλασσα.
-Σίντρα (Sintra)
Η Σίντρα είναι μια ολόκληρη περιοχή με ένα σύνολο αξιοθέατων έξω από τη Λισαβόνα πάνω σε έναν δροσερό και όμορφο λόφο.
Είναι ένας πολύβουος τουριστικός πόλος έλξης και όχι άδικα. Από το 1995 έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO ως περιοχή παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Κάποτε (από τον 13ο έως τον 19ο αιώνα) υπήρξε το θερινό καταφύγιο της βασιλικής πορτογαλικής οικογένειας. Θα προτείναμε, αν επισκεφτείτε τη Λισαβόνα, και κάνετε αυτή την εκδρομούλα να αποφύγετε τη Σίντρα τα Σαββατοκύριακα γιατί πραγματικά γίνεται τουριστικός χαμός.
Στην Σίτρα μπορείτε να αφιερώσετε μια μέρα και να επισκεφτείτε το Καστέλου ντος Μούρος, το Παλάσιου Νασιονάλ, το Πάρκουε ντα Πένα, την Κουίντα ντα Ρεγκαλέιρα, το Πάρκουε ντα Λιμπερτάντε, την Αγορά Σάου Πέντρο, το Παλάσιου ντε Σετεάις, τους Κήπους Μονσεράτε και το Μουσείο ντου Μπρινκέντου.
Η περιοχή της Σίντρα βρίσκεται 30 χλμ περίπου ΒΔ της πόλης της Λισαβόνας και μπορείτε να την επισκεφτείτε με το τρένο χάρη στα συχνά δρομολόγια από το Σταθμό Ρόσου.
Τουριστικές και περιηγητές πληροφορίες μπορείτε να αντλήσετε όταν επισκεφτείτε τη Σίντρα από το κενρικό τουριστικό περίπτερο.Πάντως η γνώμη μας είναι οπωσδήποτε να επισκεφτείτε αυτό το πορτογαλικό στολίδι.
-Μουζέου Καλούστε Γκουλμπενκιάν (museu gulbenkian)
Ο Γκουλμπενκιάν ήταν ένας επιχειρηματίας που πλούτισε από προμήθειες ως μεσάζοντας σε μεταπωλήσεις πετρελαϊκών εταιριών.Έφτιαξε ένα μουσείο με απίστευτο (για ιδιωτικό μουσείο) όγκο εκθεμάτων και αξιοζήλευτη ποικιλία. Σήμερα το μουσείο αυτό είναι παγκόσμιας φήμης και περιλαμβάνει εκθέματα από την Αρχαία Αίγυπτο (όπως το περίφημο κύπελο της 3ης δυναστείας), την Αρχαία Ελλάδα (όπως ένα ανεκτίμητης αξίας αγγείο του 5ου π.Χ αιώνα), την Ισλαμική τέχνη (χειρόγραφα, χαλιά, κεραμικά), τον Καύκασο, την Αρμενία, την Περσία, την Ινδία, έργα μεγάλων εικαστικών (όπως τον Γέρο Άνδρα του Ρέμπραντ) και γλυπτών αλλά και έπιπλα των Λουδοβίκων 15ου και 16ου.
-Μουζέου Νασιονάλ ντο Αζουλέζου (museu nacional do azulejo)
Οι Πορτογάλοι έχουν αναπτύξει σημαντική καλλιτεχνική δράση χάρη στα περίφημα πλακάκια Αζουλέζος τα οποία δανείστηκαν από τη Μαυριτανική παράδοση. Επεισή όμως στις ισλαμικές χώρες απαγορεύεται η ζωγραφική προσώπων και ατόμων οι Πορτογάλοι το εξέλιξαν και ανέπτυξαν μια δικιά τους τεχνική που όμοια δεν υπάρχει σε ολόκληρο των κόσμο. Το μουσείο αυτό είναι ένας ύμνος στα περίφημα αυτά πλακάκια. Ο Πίνακας της Λισαβόνας (ένα πανοραμικό της Λισαβόνας έργο) είναι το πιο εντυπωσιακό έργο της συλλογής. Όμως στο μουσείο μπορείτε ακόμη να δείτε το μοναστήρι Μανουελίνο, την εκκλησία Μάντρε Ντέους, το εξαίσιο αναγεννησιακό αίθριο.
-Μουζέου Νασιονάλ ντε Άρτε Αντίγκα (museu nacional de arte antiga)
Πρόκειται για ένα πανέμορφο παλάτι του 17ου αιώνα με όψη επιβλητική. Είναι ουσιαστικά η εθνική έκθεση τέχνης της Πορτογαλίας με ιστορικά εκθέματα. Περιέχει χιλιάδες εκθέματα σε δεκάδες συλλογές που θα καλύψουν κάθε γούστο όπως τη μεγαλύτερη διεθνώς συλλογή με γαλλικά ασημικά, πορτογαλικά και κινεζικά κεραμικά (7.500 είδη!), ινδοπορτογαλικά έπιπλα, ιαπωνικά τέμπλα και εξαίσια εικαστικά έργα όπως ο Άγιος Ιερώνυμος (έργο του Ντίρερ του 1521), Η Λατρεία του Αγίου Βικεντίου (έργο μάλλον του Νούνιο Γ&kappaupsilon; 1572,eta;mu; kappa;;ονσάλβες του 1470), Ο Πειρασμός του Αγίου Αντωνίου (έργο του Ιερώνυμου Μπος), ο Άγιος Αυγουστίνος (έργο του Πιέρο ντελά Φραντσέσκα του 15ου αιώνα), η Συνομιλία (έργο του Πίτερ ντε Χόοχ). Τελευταία κάτω από την καθοδήγηση του νέου διευθυντή, οι επισκέπτες έχουν αυξηθεί θεαματικά, λόγω της καλύτερης εσωτερικής διαμόρφωσης και των διάφορων εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται σε αυτό. Αν βρεθείτε στην Λισαβόνα 20 Μαίου τότε μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το μουσείο για τις «Νύχτες Μουσείων» (κονσέρτα και διάφορες εκδηλώσεις).
Πού μπορείτε να φάτε/διασκεδάσετε:
Πρώτη σας επιλογή δεν είναι άλλο από το Santa Justa Elevator, γνωστό κι ως Elevator of Carmo, στον ομώνυμο δρόμο στην Baixa. Στην κορυφή αυτού του 45 μ. πύργου λειτουργεί cafe που σας προσφέρει πανοραμική θέα της Λισαβόνας από τη Rossio Square και το Kάστρο μέχρι και τον ποταμό. Καθημερινά 07:00-21:00.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου